Beste vrienden,
Zoals jullie weten heb ik afgelopen 14 april de genade gehad op audiëntie te mogen komen bij paus Franciscus, een jaar na de ontmoeting met hem op het Sint Pietersplein die we allemaal levend in onze herinnering hebben.

Terwijl ik naar Rome reisde, raakte ik sterk ontroerd bij de lezing van de post-synodale Apostolische Exhortatie Amoris Laetitia, waarin de Heilige Vader ons nogmaals een kostbaar getuigenis geeft van zijn blik op onze moeilijkheden en wonden, en die van onze medemensen, in dit geval van de families, in het licht van de vreugdevolle liefde die ons in Christus bereikt heeft.

De Heilige Vader kent de trouw waarmee we hem en de Heilige Stoel volgen goed, en heeft mij, tot mijn grote verrassing, meteen hiervoor bedankt, aan het begin van onze dialoog.

De audiëntie was eerst en vooral een gelegenheid om hem heel mijn en onze dankbaarheid uit te drukken voor de onvermoeibare aanhoudendheid waarmee hij ons getuigt van zijn zorg vol barmhartigheid om de mens en de wereld, een zorg die ontstaat uit zijn geloof in Christus. Ik heb hem met vreugdevolle overtuiging kenbaar gemaakt dat wij allemaal, te beginnen bij mezelf, zijn manier van naar de mens en naar de werkelijkheid kijken steeds meer willen leren.
(...)