uit de Premisse van Opvoeding is zelf-communicatie:

Premisse

Het is moeilijk je een grotere uitdaging voor te stellen dan die van de opvoeding. Inderdaad heersen er overal grote zorgen over de duizeling die zowel door volwassenen (ouderen en andere soorten opvoeders) als jongeren wordt ervaren. Nooit eerder was de uitdrukking 'educatieve noodsituatie' (educative emergency) zozeer van toepassing als nu.
Daarom is paus Franciscus' initiatief voor een 'Global Pact on Education' een kans voor iedereen: 'Alle instituties moeten zich laten bevragen (...) en een persoonlijk en gemeenschappelijk engagement aangaan (...) met een nieuwe passie voor een meer open en inclusievere opvoeding, in staat tot geduldig luisteren, constructieve dialoog en wederzijds begrip' (paus Franciscus: Boodschap bij gelegenheid van het initiatief voor het Global Pact on Education, 12 september 2019).
Deze uitdaging laat de scepsis van de volwassenen en de gewondheid van de jongeren geen rust. Overal rijzen de problemen de pan uit. Sommigen stellen voor om ze in te dammen met nieuwe regels en gebruiksaanwijzigingen, door grenzen en limieten te stellen. Maar regels en gebruiksaanwijzigingen blijken elke dag minder in staat het 'ik' op te wekken, zijn interesse te wekken om mee te gaan op een weg die het kan laten groeien.
Moeten we dus de handdoek maar in de ring gooien en de uitdaging als verloren beschouwen?
'Iets onvoorziens is onze enige hoop', zei Eugenio Montale.
(...)