"Lorenzo wil je iets vragen," zei Elena, terwijl ze naar haar vier maanden oude baby keek die ik in mijn armen hield. "Wat is het, Elena?" vroeg ik, nieuwsgierig naar dit originele verzoek. "Lorenzo wil dat jij zijn peetvader bent voor zijn doop." Mijn hart sloeg een slag over en toen stond ik weer voor een eenvoudige, nederige blik die mij onmiddellijk deed zeggen: "Maar ik ben een kleine oude man en ik ben deze voorkeur niet waardig." "U bent zo'n hulp voor ons geweest in deze twaalf jaar van wachten op een kind, door ons te helpen om met openheid te leven en ons met trouw te begeleiden." Tot mijn verbazing kwam uit mijn mond een spontaan en volmondig ja, niet het mijne, op hun voorstel; ik werd op dat ogenblik "gegrepen" door een gebeurtenis van waarheid en van vertrouwdheid met het Mysterie dat zich opnieuw aan mijn leven voorstelt. Davide, die de leeftijd van vijftig nadert, en Elena, die ouder is dan veertig, beleven de genade van hun eerste kind met dezelfde toewijding waarmee twee andere ouders hun kleine baby, Jezus, moeten hebben verwelkomd; op een manier die puur is, dankbaar, en zich bewust van het geschenk dat hun is geschonken door het mysterie, dat letterlijk hun leven kwam "bezoeken". En zonder twijfel waren ze zich bewust van deze genade die we samen zo vaak hadden gevraagd aan Onze Lieve Vrouw van de Bloemen, de beschermster van de zwangere vrouwen, in het heiligdom in Bra. Onze vriendschap is een gewone vriendschap die in deze jaren is versterkt door de geste van de School van de Gemeenschap en in momenten van eenvoudig delen en vriendschap. Onze vriendschap is intenser geworden dankzij de gedeelde en geduldige weg van een verzoek, van het smeken aan de Heer om niet te vergeten hun verlangen om ouders te worden te beantwoorden. Elena en Davide stelden dit gebed samen: "O Heer, wij vertrouwen U en onze Heilige Maagd van Genade onze kleine Lorenzo toe, die vandaag het sacrament van het doopsel ontvangt. Help hem te groeien naar christelijke waarden, geloof te hebben in U, en trouw en eerlijk te zijn. Bescherm hem door altijd aan zijn zijde te blijven in gelukkige en zorgeloze momenten, en door hem troost en steun te geven in tegenspoed. Geef dat Lorenzo U elke dag van zijn leven mag ontmoeten, in een gebaar, een gezicht, een gebeurtenis, zodat hij mag begrijpen hoe groot Uw Liefde is". Ik vroeg Elena naar de bron van dit gebed. Zij antwoordde: "Ik heb het geschreven denkend aan wat Davide en ik in de beweging hebben gevonden: vriendschap en genegenheid die ons samenbinden, samen met het gedeelde verlangen Hem te leren kennen. Ik hoop dat het voor Lorenzo ook zo zal zijn".

Ezio, Cuneo (Italië)