Dierbare broeders en zusters, goedemorgen!

Het verloop van de oorlog in Oekraïne is zo ernstig, verwoestend en bedreigend geworden, dat het grote zorgen baart. Daarom wil ik vandaag de gehele overweging voorafgaand aan het Angelus hieraan wijden. Inderdaad, deze verschrikkelijke en onvoorstelbare wond van de mensheid blijft, in plaats van te genezen, steeds meer bloeden en dreigt zich uit te breiden.

Ik ben bedroefd over de rivieren van bloed en tranen die in deze maanden zijn vergoten. Ik ben bedroefd over de duizenden slachtoffers, vooral kinderen, en de verwoesting die veel mensen en gezinnen dakloos heeft gemaakt en uitgestrekte gebieden bedreigt met kou en honger. Zulke acties kunnen nooit gerechtvaardigd worden, nooit! Het is schrijnend dat de wereld de geografie van Oekraïne leert kennen door namen als Bucha, Irpin, Mariupol, Izium, Zaparizhzhia en andere gebieden, die plaatsen van onbeschrijflijk lijden en angst zijn geworden. En wat te denken van het feit dat de mensheid opnieuw geconfronteerd wordt met de atoomdreiging? Het is absurd.

Wat moet er daarna gebeuren? Hoeveel bloed moet er nog vloeien voordat we beseffen dat oorlog nooit een oplossing is, alleen vernietiging? In de naam van God en in de naam van het gevoel van menselijkheid dat in elk hart woont, roep ik opnieuw op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren. Laten we de wapens neerleggen en de voorwaarden zoeken voor onderhandelingen die leiden tot oplossingen die niet met geweld worden opgelegd, maar op basis van consensus, rechtvaardigheid en stabiliteit. En dat zullen ze zijn als ze gebaseerd zijn op respect voor de onschendbare waarde van het menselijk leven, alsmede voor de soevereiniteit en territoriale integriteit van elk land, en de rechten van minderheden en legitieme zorgen.

Ik betreur ten zeerste de ernstige situatie die de afgelopen dagen is ontstaan, met verdere acties die in strijd zijn met de beginselen van het internationaal recht. Het verhoogt het risico van nucleaire escalatie, waardoor wereldwijd oncontroleerbare en catastrofale gevolgen te vrezen zijn.

Mijn oproep is in de eerste plaats gericht aan de president van de Russische Federatie, waarbij ik hem smeek deze spiraal van geweld en dood te stoppen, ook in het belang van zijn eigen volk. Anderzijds doe ik, bedroefd over het immense lijden van het Oekraïnse volk als gevolg van de agressie waaronder het heeft geleden, een even zelfverzekerde oproep aan de president van Oekraïne om open te staan voor serieuze vredesvoorstellen. Ik roep alle hoofdrolspelers in het internationale leven en de politieke leiders van de naties op al het mogelijke te doen om een einde te maken aan de oorlog, zonder zich mee te laten slepen in gevaarlijke escalaties, en initiatieven voor een dialoog te bevorderen en te steunen. Laat de jongere generaties alstublieft de heilzame lucht van de vrede inademen en niet de vervuilde lucht van de oorlog, die waanzin is!

Laten we na zeven maanden van vijandelijkheden alle diplomatieke middelen gebruiken, ook die welke tot nu toe misschien niet zijn gebruikt, om een einde te maken aan deze verschrikkelijke tragedie. Oorlog op zich is een fout en een verschrikking!

Laten we vertrouwen op de barmhartigheid van God, die de harten kan veranderen, en op de moederlijke voorspraak van de Koningin van de Vrede, terwijl we onze smeekbede richten tot Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans van Pompeï, geestelijk verenigd met de gelovigen die in haar heiligdom en in zoveel delen van de wereld bijeen zijn.

Lees verder op Angelus, zondag 2 oktober (Engels).