Mgr. Mario Delpini ondertekent de documenten voor de opening van de getuigenisfase. Rechts van hem mgr. Ennio Apeciti (Foto: Pino Franchino/Fraterniteit CL)

Don Giussani: de fascinatie van het charisma

De opening van de getuigenisfase van de zaligverklaring van de stichter van CL. De woorden van de aartsbisschop van Milaan, mgr. Mario Delpini, en de groet van Davide Prosperi. Basiliek van Sant'Ambrogio, 9 mei 2024
Mario Delpini*

Hoe fascinerend is een charisma binnen de Kerk. De fascinatie van een charisma is die bijzondere vurigheid, die niet eerder ervaren intensiteit van het zien van een vonk van de Glorie van God die schijnt in gewone gebeurtenissen.

Hoe fascinerend is een charisma. Dingen die we eerder hebben gehoord lijken plotseling een openbaring te worden. Gewoonten die door een charisma worden overgenomen worden een enthousiasme en mensen voelen dat die woorden, die houding, die manier van doen, de diepste waarheid vertolken en in elke persoon een nieuw leven, een nieuwe eenvoud, een nieuwe identificatie wekken.

Hoe fascinerend is een charisma. Degenen onder jullie hier en allen die het charisma van don Luigi hebben leren kennen, moeten - zoals ik het zie - hiervoor danken. Omdat de Kerk, in haar oude waarheid, deze nieuwe pracht heeft ontvangen; omdat de persoonlijke reis, binnen haar gebruikelijke ervaring, ontwaakt is tot een vreugde, tot een dankbaarheid, tot een vermogen om het leven tegemoet te treden dat iets wonderbaarlijks heeft.



Dit is de fascinatie van het charisma. En daarom wil ik dit wensen aan allen die het charisma van don Giussani hebben leren kennen: dat zij door het bewaren van deze dankbaarheid en deze vreugde één hart en één ziel mogen vormen. In de geschiedenis van een beweging - een beweging die zo talrijk is, die zich in zoveel levenservaringen en op zoveel plaatsen in de wereld heeft gevestigd - kan het altijd gebeuren dat er uiteenlopende interpretaties ontstaan, dat relaties tussen mensen gespannen kunnen raken. Dit kan gebeuren, maar nu de Kerk zich inzet om deze fase van het verificatieproces voor de zaligverklaring te bevorderen, lijkt het mij dat dit het moment is voor al diegenen die don Luigi hebben herkend als een originele en fascinerende vertolker van het christelijke leven om tegen elkaar te zeggen: "OK, laten we nu onze verschillen vergeten, wat ons van elkaar verwijdert, wat onze relaties soms moeilijk heeft gemaakt... laten we dat vergeten, laten we samen gaan, laten we nieuw leven inblazen in wat essentieel is." Dus, laat deze viering, laat dit begin van het proces een uitnodiging zijn om de vreugde te erkennen van wat de Heer ons heeft gegeven via don Luigi.
Een charisma is fascinerend en kan ons in staat stellen om verder te gaan dan een gedeeltelijke visie, een houding van misschien onbegrip.



En hoe nieuw is een charisma: de gave van de Geest introduceert in de Kerk iets wat de tijd nodig heeft. En de nieuwigheid van het charisma doet soms zijn intrede in de geschiedenis van een Kerk met een kracht en een vurigheid die ook verbijstering kunnen veroorzaken, ongemak alom. Terwijl degenen die dit charisma volgen zich enthousiast voelen en soms het risico lopen zich beter te voelen, wordt er dan een soort onbehagen gevoeld, alsof het opschudding veroorzaakt en zelfs verzet kan oproepen. Dit is ook het geval geweest in de geschiedenis van Gemeenschap en Bevrijding, van alles wat onze tijd heeft getekend, vooral ons bisdom, ons land. Een nieuw charisma, een hartstochtelijke vurigheid, die natuurlijk ook op netelige situaties stuitte, op provocerende houdingen. Maar nu we aan dit getuigenisproces beginnen willen we niet de factoren opnoemen die ongemak of spanning onder ons hebben veroorzaakt. Het feit dat de Kerk besloten heeft dat ik, namens de Kerk, dit proces in gang moet zetten, zegt dat 'we een nieuwe fase ingaan', een fase waarin schoonheid gewaardeerd kan worden, ook al komt het niet altijd overeen met de verwachtingen, waarin zelfs de relaties met de verschillende andere verenigingen, bewegingen, instellingen, begrepen kunnen worden als een genade die ontvangen is, ook al heeft het een gewenningsfase nodig gehad die niet zonder moeilijkheden is geweest.

En dat is wat ik u allen zou willen toewensen: dat door dit proces op gang te brengen, alle aanhangers van Gemeenschap en Bevrijding, en alle andere vormen waarin dit charisma geschiedenis heeft gemaakt, zich verenigd mogen voelen, en dat onze hele Kerk zich geroepen voelt om de Heer te danken voor het goede dat gedaan is, en ook om de ontberingen te overwinnen die soms misschien bitter geleden zijn. Verenigd in het danken van de Heer voor wat we hebben ontvangen. En daarom bereid om te overwinnen wat spanning, ongemak, misschien vormen van tegenstand heeft gecreëerd om te overwinnen.



We willen deze genade verwelkomen, voelen dat vreugde alle twijfels overwint, dat gemeenschap, broederschap, naastenliefde alles samenbrengt wat moeite had om samen te komen. We willen de Heer danken omdat het charisma van don Giussani zoveel goeds heeft gedaan voor zoveel mensen. We willen de Heer danken omdat de beslissing om dit proces te starten de inzet vereist van alle kerkelijke actoren om een superieur punt van eenheid te vinden. Daarom danken we de Heer.

En ik wil pater Ennio, zijn medewerkers en iedereen die ons zover heeft gebracht van harte bedanken. Twaalf jaar is een lange tijd. Het is een periode geweest van ingewikkeld, intens en vooral kwantitatief veeleisend werk. Dus nu moet ik mijn dankbaarheid uitspreken voor wat er is gedaan en deze fase aanmoedigen die we vandaag openen en die er zo veelbelovend uitziet.

Moge de Heer ons samenbrengen, ons verenigen in één hart, één ziel, hen zegenen die geroepen zijn om dit tribunaal te vormen en ons allen zegenen.

*Aartsbisschop van Milaan

De groet van Davide Prosperi, voorzitter van de Fraterniteit van Gemeenschap en Bevrijding
Uwe Hoogwaardige Excellentie, namens de hele beweging van Gemeenschap en Bevrijding en, als ik zo vrij mag zijn, ook namens allen die hier zijn uit dankbaarheid en genegenheid voor de persoon van don Giussani, wil ik op dit moment twee woorden tot u richten, en dat woord is 'dank u'. Dank u dat u het besluit hebt genomen om deze nieuwe fase van het proces te beginnen en dank u dat u ons hier hebt samengebracht om dit moment mee te maken.
Daarom dank ik u in de eerste plaats, Excellentie, en ook mgr. Apeciti, de postulator Chiara Minelli en iedereen die heeft bijgedragen en vanaf nu zal bijdragen aan de zaak, die zal doorgaan in de tijd zoals het God belieft. Vandaag worden we ons zo mogelijk nog een beetje meer bewust van het grote geschenk dat de ontmoeting met don Giussani en zijn charisma voor ieder van ons is geweest en is, en van de enorme taak die ons is toevertrouwd voor de glorie van Christus in de wereld en van zijn ene lichaam dat de Kerk is.
Dank u wel.