In recente nummers van Traces hebben we een kritisch thema ter hand genomen uit de Opening van het Jaar, de bijeenkomst welke het begin van het academisch jaar markeert en waar de beweging het educatieve voorstel voor het werk van dat jaar aangeeft. De artikelen beschreven de context die ons omringt - een "passief nihilisme" dat onze samenleving en ons leven omhult, onze energie, ons plezier en onze verlangens ondermijnt - en wezen op het enige dat ons kan redden uit deze leegte: getuigen. Getuigen zijn mensen die een andere manier van leven laten zien, die zo'n fascinerend voorstel van betekenis in het leven overbrengen dat ze autoriteiten worden. Of liever, vaders en moeders, omdat ze anderen voortbrengen en hen helpen groeien.

Dit is zo'n cruciaal onderwerp dat we besloten hebben hierop terug te komen. We hopen te komen tot de kern van deze 'autoriteit', van dit 'gezag', een woord dat niets met macht van doen heeft, zoals Don Giussani benadrukte in het gesprek dat in transcriptie is opgenomen in de tekst van de Opening van het Jaar, maar eerder een "synoniem zou kunnen zijn van het woord ‘vaderschap’". Dit zijn de onmiskenbare eigenschappen: "De autoriteit is dus waar het nieuwe leven duidelijker is, duidelijker en helderder", het "maakt zichzelf zichtbaar in de ervaring van een grotere vrijheid; en juist daarom is het ook "een plaats van troost, waar je ziet dat Christus overwint", een plaats, dat wil zeggen een plek waar we ons niet langer opgesloten voelen door onze moeilijkheden, ons lijden en onze omstandigheden. Het is daar waar ik vrij kan ademen, waar ik altijd blij kan zijn. Het is wat we allemaal zoeken. Wie wil er nu niet een ervaring van grotere vrijheid en vreugde ontdekken? Wie wil er geen leven dat zinvoller is en in staat is om "nieuwe wegen te openen" in een wereld die ondoordringbaar lijkt voor het geloof, maar die christenen in feite een geweldige kans biedt?

De "Close-up" van deze maand is een reis naar het ontdekken van dit soort vaderschap. Wederom is het enige geldige criterium ter beoordeling van de getuigenissen en de reflecties waar we ons zoals altijd op richten en die ons helpen dieper te gaan de ervaring. We beschrijven een 'vaderlijke autoriteit' die, niet beperkt tot een bepaalde rol (zelfs niet de traditionele: ouders, leraren, priesters, andere leiders ...), zich toont in een gebeurtenis. Je moet er in actie naar zoeken. "Daarom kan ook het vrouwtje dat een cent in de offerbus van de tempel stopt, autoriteit zijn, zelfs meer dan het hoofd van de farizeeën" bracht Don Guissani ons in herinnering. Het gaat dus om een autoriteit die zichzelf niet oplegt door middel van machtsmiddelen maar ons gewoon vraagt ​​om herkenning.

Uiteindelijk was dit de ervaring van de herders afgebeeld in Caravaggio's aanbidding der herders, die Gemeenschap en Bevrijding heeft gekozen als afbeelding op de kerstposter. Ze keken naar de minst krachtige persoon ter wereld, letterlijk de laatste die arriveerde: een pasgeboren baby in een kribbe. Maar toch, in de eenvoud van hun hart, hadden ze de intuïtie van die Zoon die de Vader zichtbaar maakte, het mysterie dat hen op dat moment voortbracht en die ons nu voortbrengt.

Zalig Kerstmis!