Er zijn gebaren van ongekende kracht die de loop van de geschiedenis kunnen veranderen. Zoals het ingetogen huilen van een onbekende vrouw, een gezicht tussen velen in de menigte op de Rimini Meeting, zittend luisterend naar een presentatie, meegenomen door een vriend. Maar laten we de juiste volgorde aanhouden.

Een jaar geleden was de Rimini Meeting te gast op de grootste boekenbeurs ter wereld, de International Book Fair in Sharjah, in de Arabische Emiraten. Op dit moment lijkt dit misschien een bijzaak, een nieuwtje en niets meer. In plaats daarvan was het het begin van iets groots. Terwijl het politieke centrum van de Emiraten Abu Dhabi is en het economische en commerciële centrum Dubai, vertegenwoordigt Sharjah de culturele hoofdstad van deze zeven kleine maar zeer belangrijke islamitische koninkrijken. Toen de voorzitter van de Meeting, Bernhard Scholz, vorig jaar samen met Wael Farouq en andere vrienden naar de stad reisde, ontstond er een oprechte relatie van achting met Ahmed bin Rakkad Al Ameri, voorzitter van de Sharjah Book Authority (SBA), en met verschillende exponenten van deze indrukwekkende culturele realiteit. Zo woonde Al Ameri deze zomer de Meeting bij.

Hij was getroffen door de woorden van kardinaal Zuppi, door de nieuwsgierigheid van de vele jongeren die rondzwierven in de paviljoens (hij organiseert de grootste beurs ter wereld) en vol dankbaarheid, zoals hij zelf zei toen hij sprak op de bijeenkomst getiteld 'Vriendschap tussen culturen, culturen die vriendschap koesteren'. Uitgedaagd door een vraag over hoe de International Book Fai streeft naar interculturele dialoog, legde Al Ameri uit dat ze veel geven om het behoud van historisch en artistiek erfgoed. Zo heeft de Emir van Sharjah, die historicus van opleiding is, meegewerkt aan de financiering van de wederopbouw van het oude klooster van Haghartsin in Armenië, dat gedeeltelijk was verwoest. "Voor hem was die kerk een kostbaar cultureel erfgoed en daarom zette hij zich in om het te restaureren en de nu verwoeste weg toegankelijk te maken," zegt Wael Farouq.



"In het publiek, toen de beelden van het Armeense klooster voorbij kwamen, barstte een dame in tranen uit. Ze kwam uit Armenië en was bijna per toeval, op uitnodiging van een vriend, naar de Meeting gekomen. Het klooster voor haar op de foto's was 'van haar'. Aan het einde van de bijeenkomst, nog steeds in tranen, stelde ze zich verlegen voor om haar dank te betuigen." Al Ameri was onder de indruk van hoe ontroerd de vrouw was, iemand nam een video van haar en die video bereikte de Emir van Sharjah, Sultan III bin Muhammad al-Qasimi. "Ik ben docent aan de Universiteit van Jerevan en in de zomer begeleid ik veel groepen Italianen als reisleider om dit klooster te bezoeken. Ik vertel iedereen wie het gerestaureerd heeft en waarom. Het zien van deze beelden vandaag op de Meeting ontroerde me en ik wil persoonlijk degenen die dit mogelijk hebben gemaakt bedanken namens mijn volk." Op zijn beurt was de Emir, duizenden kilometers verderop, zo ontroerd door de tranen van een onbekende christelijke vrouw dat hij meteen met zijn medewerkers sprak over de bouw van nieuwe kerken in Sharjah.

Lees ook - Op weg naar de Meeting van 2024

"Deze emir is een historicus, een intellectueel die meer dan 50 boeken heeft gepubliceerd en onder andere de restauratie van de oudste bibliotheek van Italië, in Bologna, heeft gefinancierd," legt Farouq uit. "Hij is een man die een grote liefde koestert voor geschiedenis en als hij iets moois ziet dat uit elkaar valt, doet hij er alles aan om het te redden. Hij deed het in de islamitische wereld, maar hij begon het ook in de westerse wereld te doen uit liefde voor geschiedenis en schoonheid. Hij deed het in Italië, hij deed het in Armenië, hij deed het in andere landen. Hij is een man die beseft waardoor hij geraakt wordt en dus was hij niet ongevoelig voor de tranen en de oprechte dankbaarheid van deze Armeense vrouw. Diezelfde avond vertelde hij zijn familie dat hij van plan was om te werken aan de bouw van nieuwe kerken in Sharjah." Dit is wat er gebeurde. Een klein, echt wonder.