De Beweging beleven

Het leven van de Beweging is eenvoudig en mooi. Grote en kleine gemeenschappen ontstaan spontaan in de milieus waar het leven van alledag zich afspeelt (op school, op het werk, in de wijken) en komen bijeen om elkaar te ontmoeten en dagelijkse momenten en gestes te delen. Er bestaan geen lidmaatschappen of formele eisen. Eenieder kan ingaan op velerlei voorstellen die uitnodigen tot een persoonlijke en gemeenschappelijke verdieping van het geloof.
Allereerst het gebed, met de deelname aan de sacramenten, het bidden van het Angelus en van het Getijdengebed. Tijdens het ‘sociale’ jaar zijn vooral van belang de ‘Dag van het begin van het jaar’, de Geestelijke Oefeningen en de viering van het Paastriduüm.

Fundamentele gestes
Centraal staat de School van de gemeenschap, gebaseerd op een leidende tekst die elk jaar aangereikt wordt; daarop fundeert zich de éne weg van heel de Beweging in de wereld.
Twee andere gestes worden als fundamenteel aangeduid:

• de caritativa: tijd geven om wie in nood is te dienen. Er worden zeer veel activiteiten voorgesteld, waarvoor tienduizenden personen in heel de wereld zich regelmatig inzetten: gehandicapten en bejaarden helpen, naschoolse opvang geven aan immigrantenkinderen, behoeftige gezinnen helpen, initiatieven ondersteunen voor internationale solidariteit… Een levenservaring die tevens een ervaring is van opvoeding tot de belangrijkste "wet" van het bestaan: die van de gratuïteit, de caritas. Zozeer zelfs dat in veel landen spontaan stabiele en gestructureerde sociale werken zijn ontstaan.
  
  
• het gemeenschappelijk fonds: het gaat om een persoonlijke economische bijdrage voor de opbouw van het gemeenschappelijk werk dat de Beweging is, door haar caritatieve, missionaire en culturele activiteiten te ondersteunen. Eenieder neemt eraan deel door maandelijks een helemaal zelf en vrijelijk vastgesteld bedrag te storten (aan het begin van de geschiedenis van de Beweging heetten die de ‘tienden’). De hoogte van het bedrag is niet belangrijk; wel de ernst waarmee men trouw blijft aan het vrijelijk aangegane engagement.

Samen op weg gaan
De bedevaart is een symbool van het christelijk leven dat de gemeenschappen met bijzondere intensiteit beleven. De doelen zijn die van de traditie: Lourdes, Czestochowa en vele andere heiligdommen op de verschillende continenten. In Italië is de jaarlijkse nachtelijke bedevaart van Macerata naar Loreto belangrijk geworden, en niet alleen voor de Beweging: ontstaan als teken van dankbaarheid vanuit een groep scholieren uit de Marken, telt ze vandaag meer dan 100.000 deelnemers. In oktober 2016 hebben alle gemeenschappen van CL ter wereld een bedevaart gemaakt om het Jaar van Barmhartigheid te vieren.
Een andere wijdverbreide geste is de Kruisweg, de traditionele processie op Goede Vrijdag die don Giussani vanaf de allereerste jaren van GS opnieuw aan de jongeren heeft willen voorstellen: toen zoals nu is het een fundamenteel moment van de vieringen van de Goede Week. Een van de meest betekenisvolle Kruiswegen is die welke sinds 1996 over de Brooklyn Bridge van New York gaat.

Verlangen naar schoonheid
Liefde voor culturele en artistieke expressie kenmerkt het leven van de Beweging. ‘Don Giussani was opgegroeid in een huis dat arm was aan brood, maar rijk aan muziek, en zo was hij vanaf het begin geraakt, of beter gewond, door het verlangen naar de schoonheid’, riep de toenmalige kardinaal Ratzinger in herinnering bij de begrafenis van de priester. En inderdaad zijn lied en muziek een constante in de ervaring van CL, evenals literatuur en beeldende kunst (vandaar de door don Giussani zelf en daarna enkele jaren door Julián Carrón verzorgde reeksen van cd’s en boeken). De Geestelijke Oefeningen van de Fraterniteit worden bijvoorbeeld altijd ingeleid door grote werken uit de klassieke muziek en door projecties van kunstwerken. Een ander voorbeeld is het ‘boek van de maand’ (zie Aanbevolen Boeken of Books to Live), een tekst uit de meesterwerken van de literatuur of het denken of uit werken die een grote waarde van christelijk getuigenis hebben, die onder ieders aandacht gebracht wordt. Datzelfde verlangen naar schoonheid neigt ertoe ook vorm te geven aan momenten als vergaderingen, assemblees, liturgische en catechetische ontmoetingen, maar ook samenleef-situaties (er worden veel studiedagen georganiseerd door studenten), zoals de gemeenschappelijke vakanties met groepen van dezelfde leeftijd of uit dezelfde regio, beleefd als educatieve en missionaire kans. Een bijzonderheid: in de grote meerderheid van de gevallen worden de vakanties georganiseerd in bergregio’s, waar de ‘indrukwekkende schoonheid van de natuur helpt de vraag omtrent het zijn, omtrent de goedheid van de werkelijkheid te vernieuwen’ – woorden van don Giussani die licht werpen op ieders ervaring tegenover het schouwspel van de naar de hemel wijzende bergtoppen.

‘De indrukwekkende schoonheid van de natuur begunstigt het zich vernieuwen van de vraag over het zijn, over de goedheid van de werkelijkheid’ (don Giussani)

In de omgeving
Verschillende namen duiden de groepen aan die zich organiseren op grond van hun milieu (leeftijd of sociale omgeving):

• Scholieren-Jeugd (GS) betreft, net als in het begin, de jongeren van de middelbare school
• CLU, CLE, CLL zijn afkortingen die gebruikt worden voor de wereld van de universiteit, het onderwijs (leraren) en het werk